Terug naar de kou, brrr!

Terug naar de kou, brrr!

Naja, relatief gezien dan. Het vriest en sneeuwt hier niet, maar na drie maanden met toch behoorlijk veel erg goed weer is 20 graden met wind toch even wennen!

Ons avontuur in Nieuw Zeeland startte in Auckland, waar we door Jessica (Barbara's buddy van voor de zomer) en haar moeder van het vliegveld gehaald werden. Het was erg leuk om Jessica te zien en we werden warm onthaald. Voor de komende vier nachten sliepen we in Jessica's kamer met onze eigen badkamer, computer en naaimachine, wat een luxe! Na even rustig gezeten te hebben en een beetje te zijn opgefrist gingen we naar het centrum van auckland. Daar ontmoetten we Tomi, het vriendje van Jessica. Zij lieten ons het havengebied zien. Een deel daarvan was vluchtig opgeknapt in verband met een groot event. Als gevolg daarvan stonden er een aantal vrij lelijke loodsen, waar wonderbaarlijk genoeg erg leuke en goede restaurantjes in zaten. Bij een van die restaurantjes hebben wij heerlijke tapas gegeten en sangria gedronken. De prijzen hier zijn echt al een stuk beter dan in australie zeg! Sommige prijzen zijn hetzelfde in dollars, maar deze wisselkoers is gunstiger:) Scheelt aardig! Gezien het zaterdag avond was zijn we nog naar een paar bars geweest. Was een gezellige avond!

Om onze traditie voort te zetten zijn we de volgende dag gaan outlet shoppen. Barbara is geslaagd voor een lange spijkerbroek ( ja, die heb je hier echt af en toe nodig!) die ze meteen korter kon maken op Jessica's naaimachine:) Gezien we de bus net hadden gemist en hij maar 1x per uur ging op zondag zijn we nog maar even op zoek gegaan naar nieuwe simcards. Bleek dat Joriens australische telefoon simlock heeft.. Handig! En dat het duurder is om dat er af te halen dan een nieuwe telefoon te kopen.. Volgende dag maar een uberlelijke nokia gescoord:D
Gezien ze bij Jessica aan het verbouwen zijn, zijn we maar weer uit eten geweest. Dit keer burgers met chips. En nee, dat was bepaald geen mc donalds! Barbara had drie! vis filets op haar burger en de borden waren mooi opgemaakt. We hadden moeite om het op te krijgen! Hebben een paar keer een pauze ingelast tijdens het eten.

De volgende dag zijn we de Nieuw Zeelandse natuur gaan verkennen op Rangitoto Island, een slapende vulkaan. Het eiland was super mooi en het was best apart om op vulkanisch gesteente te lopen (in het begin leek het meer op omgeploegde aarde:p). Ondanks dat het vrij bewolkt was, waren de uitzichten erg mooi. Op de terugweg zijn we via Devonport gegaan, waar we nog mount victoria hebben beklommen en door een schattig winkelstraatje zijn gelopen. Terug in het centrum werden we opgehaald door Tomi en Jessica, die ons meenamen naar mission bay en ons daar de duurste huizen in Auckland lieten zien. Daarna hebben we heerlijk Indiaas gegeten en de avond afgesloten met self serve ice cream. Dan denk je soft ijs en wat toppings, maar hier had je echt tien soorten ijs en misschien wel 100 toppings! Varierend van nootjes, chocolade sprinkels en fruit tot koekjes, snoep en stukken chocolade! Hmmm, beetje raar maar wel lekker!

Op onze laatste dag in auckland zijn we naar het museum geweest. Was een interessant museum met heel veel informatie over de Maori en hun cultuur. De Maori zijn echt goede houtbewerkers! Ze maken prachtige beelden! (Ze hadden geen geschreven taal, dus werden verhalen in hout gekerfd waarbij gebruik werd gemaakt van afbeeldingen). 'S avonds gezellig met Jessica en haar familie thuis gegeten.

Toen was het tijd om ons kiwi experience avontuur te beginnen! En daar waren we nog niet helemaal op voorbereid. In plaats van dat deze bus je rechtstreeks van a naar b brengt, stopt ie onderweg voor wandelingen, views en activiteiten. Relaxt! Eerste stop was al na 20 minuten, om rond de top van een vulkaan te lopen:) Wat later kwamen we aan bij hot water beach. Nadat we ingecheckt waren in het hostel, reed de bus ons naar het begin van een wandelroute van Catheral Cove. De wandeling was prachtig! En het strand ook:) Daarna werden we gedropt bij het daadwerkelijke hot water beach. Je kon precies zien waar je een kuiltje kon graven dat zich zou vullen met warm water: het stond er vol met mensen! Wij hadden echter geluk, er gingen mensen weg dus konden we in hun pool. Daarna kregen we zelfs een warmere, die we nog wat dieper hebben gemaakt. Even lekker relaxen! Op een gegeven moment waren we alleen iets te fanatiek met graven, waardoor het water super heet werd. Toen zijn we maar weg gegaan..

Volgende dag op naar waitomo, waar we onze eerste activiteit gingen doen: black water raften. Echt super vet! Moesten eerst een grot in abseilen, waarna we via een flying fox naar het water gingen. Daar mochten we met een opblaasband om onze kont inspringen; koud!! Gelukkig hadden we een wetsuit aan:) In de grot peddelden we onszelf verder en keken we naar de glowworms. Op een gegeven moment konden we zelfs lekker achterover zitten en werden we voortgetrokken door de guide:) Het enige wat je hoorde was het water en het zag er super tof uit! Het leken net led-lampjes. We hebben ook nog een stuk gelopen, gekropen en gezwommen, tot we bij een waterval kwamen. Daar mochten we omhoog klimmen. We hadden alleen geen veiligheidsharnas meer aan... dus dat was een leuke steile klim waarbij we volledig moesten vertrouwen op de ervaring en kunde van de guides! O, ja en we moesten vooral niet onder de waterval gaan staan, gezien daar regelmatig rotsblokken van een aardig formaat naar beneden vallen. Ik snap waarom ze geen liability willen!;) Maar we hebben het gehaald! Weer een heel tof avontuur.

De volgende stop was rotorua, een stadje die ruikt naar rotte eieren;p (wat komt door geothermale activiteit). Hier hebben we een rondje gelopen langs het meer en naar een park met warmwater bronnen en mudpools. Best bijzonder om te zien! Maar niet zo bijzonder als onze avond... We gingen naar een Maori dorp, waar we na een welkomsceremonie bij allemaal kleine hutjes informatie kregen over hun levenswijze. Bij die hutjes kon je ook spelletjes doen. We deden beiden mee met een stokkenspel waarbij je van recht op staande stok moest wisselen, zonder dat ie op de grond viel. Best een uitdaging! De mannen leerden de haka, de krijgersdans om de vijand af te schrikken. Met uitgestoken tong en met de ogen in een enge stand werd deze dans opgevoerd. In de sport wordt dit ook wel eens gedaan om de tegenstander te imponeren. Hierna konden we kijken naar een voorstelling waarbij werd gezongen en gedanst en we nog meer leerden over de Maori cultuur. De avond werd afgesloten met een traditioneel buffet, klaargemaakt in een hangi; een ondergrondse oven. Jammie! Vooral de pavlova als dessert was erg lekker;)

Taupo was de volgende stop. Barbara ging hier samen met een Zweeds meisje een wandeling maken, waar bleek dat ze beiden geen navigatietalenten waren (niet die dag in ieder geval). Ze liepen een heel stuk om en hadden toen geen puf meer om zoals gepland de berg te beklimmen. Jorien daarintegen vond het een veel beter idee om uit een vliegtuig te springen. Ze werd samen met twee andere meiden opgehaald met een limo:D Even wat anders dan de bus! Het duurde allemaal even (het was super goed weer en erg druk), maar toen mocht ik mijn overal en harnas aantrekken. Degene waarmee ik zou springen was Nederlands, dus dat was gezellig kletsen in t vliegtuig. Wonderbaarlijk genoeg was ik niet bang en vroeg ik me ook niet af waar ik mee bezig was:p Behalve toen de eerste persoon uit het vliegtuig sprong... Maar toen had ik nog een paar minuten om van het uitzicht te genieten. Op 15000 ft was het tijd voor mijn skydive. Dat was echt super vet! We gingen eerst 360 graden over de kop en toen nog 360 graden rond ook! Het uitzicht was echt super mooi, onder andere lake Taupo en mount Doom van lord of the rings. En daar kon ik nog beter van genieten toen we na een minuut vrije val rustig aan een parachute naar beneden gleden. Een onvergetelijke ervaring.

De volgende dag stond de Tongariro Alpine Crossing op het programma. Een erg mooie wandeling. De dag begon weinig belovend met mist en regen, maar twee uur later was het prachtig weer! Het was zelfs zo helder dat Jorien met een groepje mt Doom op kon klimmen, een hele onderneming! En daar kon ze nog twee dagen van nagenieten. Spierpijn!! Barbara nam een andere route en liep naar prachtige blauw-groene warmwater bronnen. Beiden zo'n 7 of 8 uur gelopen door het indrukwekkende eeuwenoude valkanische landschap. Doen we toch weer goed:)

We waren dan ook super blij dat de volgende dag begonnen met een wandeling van twee uur naar de Tawhai Falls, ahum.. Dat was wederom in het Tangoriro National Park. Was gelukkig wel de moeite waard en het was niet zo inspannend als de dag ervoor. Toen verder maar River Valley. Een ritje waarbij we veel schapen zagen. Daar zijn we maar op tijd naar ons knusse bed gegaan (houten verhogingen waarop drie of vier matrassen naast elkaar lagen:p).

De volgende dag ging de wekker vroeg. Jorien zou gaan white water raften, maar voelde zich niet zo lekker. Barbara moest wel echt opstaan om te gaan paardrijden. Ja echt waar! Paard Pedro was een match made in heaven en Barbara heeft hele gesprekken met hem gevoerd. We reden door de heuvels en de paarden vonden het leuk zo dicht mogelijk bij de rand te gaan lopen... Het was een prachtige ervaring en de uitzichten waren grandioos!

'S middags gingen we verder naar wat voorlopig onze laatste stop op het noordereiland was: Wellington. Daar zijn we drie nachten gebleven om even rustig aan te doen. Dat was niet erg moeilijk, gezien het weer erg slecht was.. We zijn naar het museum geweest en een keer uit eten. Jorien is ook naar de weta caves geweest, waar de werkplaats is waar allerlei film props gemaakt worden. Hier zijn bijvoorbeeld de zwaarden en maskers voor lord of the rings gemaakt. Een interessante rondleiding!

Ondertussen hebben we met de ferry de oversteek gemaakt naar het zuider eiland en is de blog weer helemaal up-to-date! We houden jullie op de hoogte van onze avonturen hier. Er staat al een kayak tour gepland bij het Abel Tasman National Parc.

Liefs!
Barbara & Jorien