Beautiful New Zealand

We zijn inmiddels terug in Auckland en zijn er klaar voor om onze backpacks weer in te pakken. Vorige keer schreven we al over al onze avonturen op het Noordereiland. Deze keer gaat het over onze belevenissen op het Zuidereiland. Ga er maar even voor zitten, want het zijn er nogal wat ;)

Vanaf Wellington vertrokken we met de ferry om de oversteek te maken naar het zuidereiland. Drie uur lang op de boot, waarvan we zeker de helft hebben liggen pitten. Daarna hebben we op het dek genoten van het heerlijke weer en de prachtige omgeving; een massa water omgeven door bergen. Eenmaal aan de andere kant gekomen hadden we nog een behoorlijke rit voor de boeg naar Kaiteriteri (ja de plaatsnamen zijn hier heel eenvoudig :D). Eind van de middag kwamen we aan en hebben we nog even op het strand gelegen. Er viel hier verder niet heel veel te beleven, dus je moet toch wat hè.

Voor de volgende ochtend hadden we een kayaktocht op de planning staan. We peddelden over open water en hoge golven naar de Split Apple Rock. De grotten naast deze gespleten rots waren echter veel interessanter om te verkennen. Zijn er een paar in gevaren en dat was een hele klus. Op de een of andere manier waren de golven erg hoog als we een grot in wilden. Het water was lekker wild en we moesten achteruit de grot uit peddelen. Na dit wildwateravontuur konden we gauw omkleden en weer met de bus mee. Op naar Westport.
Buschauffeur Lauren gunde ons onderweg een aantal fotostops langs de kust. Het was volgens haar echt uitzonderlijk mooi weer: “you are all so lucky, you have absolutely no idea!” Verder vond ze alles “awesome” en had ze zoveel stopwoordjes dat het irritant werd, zoals “allrighty loves” en dat tetterde ze dan zeker 30 keer per dag door de microfoon in de bus. Fijn... We zijn er gelukkig inmiddels al een paar vergeten.

Vlak voordat we in Westport aankwamen deden we een korte wandeltocht langs de kust en langs een zeeleeuwenkolonie. Gaaf om die beesten te zien! Ze waren wel nogal lui, alleen de baby’s hupten wat rond. De omgeving was prachtig; een combinatie van de rustige zee aan de ene en groene velden en tarwevelden aan de heuvelige andere kant. Het hostel waar we die nacht verbleven was ideaal om die avond met een dekentje op de bank te kruipen en meidenfilms te kijken.

Jorien ging de volgende dag vroeg uit de veren om te gaan surfen net na zonsopgang. Gezien ze de enige van de groep was die eerder had gesurft, mocht zij alvast het strand op en de golven in, terwijl de rest naar instructies zat te luisteren. Wat dit extra gaaf maakte, was dat er verder niemand anders op het strand of in het water was! Het surfen zelf ging trouwens ook erg goed, stond bijna elke keer op!

Toen alle surfers om 9 uur weer terug kwamen vertrokken we weer. In Punakaiki stopten we om naar de Pancake rocks te kijken. Enorme rotsen in de zee die zo geërodeerd waren dat het een grote stapel pannenkoeken leek. De prachtige kleurencombinaties van dit natuurverschijnsel zorgde ervoor dat we een aantal hele mooie foto’s hebben kunnen maken. Later die dag stopten we in Greymouth waar we een outfit scoorden voor de dress up party die avond in Lake Mahinapua. Het thema was ABC (Anything but clothes), dus we moesten creatief wezen. Jorien maakte een top en een rokje van een hele berg slippers die ze bij menigeen had weten te lenen. Barbara ging als birthday girl en maakte een rokje van feestslingers. Het feestje was gezellig, iedereen had moeite gedaan om er leuk uit te zien, passend bij het thema. Winnaar was een jongen die een grote ronde vuilnisbak had gekocht en daar de bodem uit had geknipt. Hij had de deksel op zijn hoofd en de vuilnisbak als jurk! Er liep ook iemand rond in een backpack, iemand in een boodschappentas, de ninja turtles liepen rond en twee meiden waren gehuld in ballonnen: een trosje druiven.

Franz Josef was de volgende stop. Hier bleven we twee nachten en hadden we dus wat meer tijd. Franz Josef staat bekend om zijn gletsjers, tijd om die eens te gaan ontdekken! Om het nog iets avontuurlijker te maken gingen we met een helicopter de glacier op, wat erg mooie uitzichten gaf. We waren helemaal gekleed op een glacier: meerdere lagen kleding op bovenlijf, winddichte jas, muts, handschoenen, stevige boots, onderbindsels met stekels zodat je niet uitglijd en een korte broek/rokje met legging. Haha, je mocht geen lange broek aan of spijkerstof omdat dat de koud zou zijn als het nat zou worden. Bijzondere outfit dus! Eenmaal op de glacier zijn we een stuk omhoog geklommen, waarbij onze guide soms stukken ijs weg hakte. We zagen allerlei gaten waardoor het water wegstroomde van de glacier en mochten zelfs door een sort van natuurlijk ontstane tunnel onder het ijs door! Was een bijzondere ervaring om over een glacier te lopen. We hebben het ijs nog even geproefd en later nog onze flesjes gevuld met dit pure water, heerlijk.

Gezien we nog niet genoeg hadden gedaan die dag, maakten we samen met Hanna en Johanna (twee Zweedse meiden van de bus waar we veel mee omgingen) nog een wandeling. De kaart die we hadden bleek echter niet op schaal, of tenminste op twee schalen, dus de wandeling naar het begin van de wandeltocht was al een aardige en dat terwijl we de wandeling onder andere deden om aan het eind van het pad aan het meer te gaan liggen... Gelukkig was de daadwerkelijke wandeling erg mooi, het leek soms net of we in een feeen bos/sprookjes bos liepen  Het meer was ook erg mooi, er was alleen geen plek om te gaan liggen :P Beetje jammer! Toch even rondgehangen en wat creatieve foto’s gemaakt voordat we weer aan de terugweg begonnen. Om de dag relaxt af te sluiten zijn we nog naar de hot pools geweest.

De volgende stop was Wanaka. Dit was een van de te korte stops. Het was er prachtig! We hebben er lekker aan het meer gelegen, gezien er voor een wandeling geen tijd meer was. Maar ja, er moet natuurlijk ook af en toe aan ons kleurtje gewerkt worden!

Na Wanaka kwamen we bij Queenstown, hier zouden we wat langer blijven. Best fijn als je bijna elke dag in de bus zit! In Queenstown zelf hebben we niet heel veel gedaan, we hebben het lekker rustig aan gedaan, bij het meer gezeten en ons voorbereid op onze driedaagse wandeltocht. Ook zijn we een dagje naar Milford Sound geweest, een fjord. Daar hebben we een boottocht doorheen gemaakt. Echt super mooi!

We hadden het in ons hoofd gehaald dat het een goed idee was om een meerdere daagse wandeltocht te doen, gezien de natuur hier zo mooi is. Gezien de Milford track al een jaar van tevoren volgeboekt is, viel onze keuze op de Routeburn, een driedaagse wandelroute van 32 km lang (zonder de side tracks). We hadden twee hutten langs de route geboekt, waar we zouden kunnen koken en slapen. Ook was er drinkwater, alleen geen douches. We moesten zelf al onze spullen en al het eten meenemen wat we nodig zouden hebben, dus na een tijdje weloverwogen pakken (en al Joriens spullen in dozen stoppen) hadden we twee aardig zware tassen. Daarmee vertrokken we de volgende dag vroeg naar het begin van de route. En natuurlijk regende het... Gelukkig hadden we de dag vantevoren al vernomen dat dat zeer waarschijnlijk zou gebeuren, dus hadden we beiden nog een charmante poncho gekocht. Die kon meteen aan en de regenhoezen konden meteen over de backpacks. Gelukkig zat de stemming er alsnog goed in en dat bleef zo dankzij het mooie beech forest waar we bergopwaarts doorheen liepen, met prachtige uitzichten! Na 1,5 uur kwamen we bij de eerste hut, waar we droog konden lunchen. Toen we de regenhoezen van onze tassen haalden, bleek dat deze niet zo waterdicht waren als gehoopt. Onze slaapzakken en Joriens kussen waren behoorlijk nat geworden. Gelukkig waren alle kleren nog droog en konden we de natte spullen laten drogen in de hut terwijl we lunch aten en een deel van de north branch side track liepen. Gelukkig was het gestopt met regenen, dus werden alleen onze voeten nog nat van alle beekjes en rivieren waar we door heen moesten lopen :P De natuur was echter weer heel mooi, dus het was het zeker waard! Na 3 uur side track was het nog zo’n 1,5 uur naar de hut waar we zouden overnachten. Dit stuk viel echter mee, we zagen de hut al na zo’n uur! Daar konden we even lekker opfrissen en warm aankleden. In de hut waar we konden koken stond ook een kachel aan, dus het was er lekker warm! We hebben onze avond doorgebracht met pesten, komen die kaarten ook nog eens van pas! Ook hingen er twee grote doeken aan de muur met “ welkom op Routeburn, prettige kerstdagen” in heel veel talen, dus deel van de avond hebben we geprobeerd om samen met een groepje mensen uit te vinden welke talen het allemaal waren. Onze groep had er uit eindelijk 28 goed en wonnen hiermee een reep chocolade, jammie!

Volgende dag stonden we weer op tijd op om verder te gaan. Het was zoning, maar er stond een hele frisse wind! We begonnen weer bergopwaarts, maar dit keer niet door bos maar hoger in de bergen waar weinig begroeiing was. Omdat we zo hoog zaten, hadden we continu mooie uitzichten. Aangekomen bij een shelter konden we onze tassen weer even droppen voor de volgende side track naar Conical Hill. Ik kan je een ding vertellen, het was bepaald geen Hill! Pff, het was een behoorlijke klim omhoog waarbij we zelfs wat ijs tegen kwamen! Het was de moeite echter waard, want vanaf de top konden we zelfs de Tasman Sea zien! Terug bij de shelter maar even rustig gezeten om te lunchen. Daarna ging onze tocht weer verder. We liepen nu door een wat groenere kant, met ook allemaal bloemetjes, zag er sprookjes achtig uit! Kleine tegenvaller was dat we dachten dat we bijna alleen nog maar naar beneden hoefden te lopen, maar dat we toch nog een heel stuk moesten klimmen! Vanaf de top van deze berg zagen we echter de vallei aan de andere kant en onze hut voor de nacht. Tijdens de afdaling kwamen we in weer een ander soort bos terecht, met allerlei soorten mos. Zag er heel apart uit! De hut lag aan een mooi meer, waar Jorien een letterlijk adembenemende duik heeft genomen. Brrr, dat was koud! Daarna konden we heerlijk van het zonnetje genieten. Geen beter eind van de dag ;)

We dachten dat we de volgende dag om 6 uur op zouden moeten om de bus te halen die ons terug zou brengen naar Queenstown, maar gelukkig bleek dat we minder lang onderweg zouden zijn en konden we uitslapen tot 7 uur  Het was koud ’s ochtends! We hoorden later van andere wandelaars dat het wel 2 graden was die ochtend. Geen wonder dat we het wat fris vonden in onze korte broekjes:P Al helemaal blij dat we vlak begonnen en zo onze spieren op konden warmen, kwamen we aan bij de volgende klim.. Daar zaten onze spieren nou net niet op te wachten! Gelukkig was de scenery weer mooi en floten de vogeltjes ons vrolijk toe. De hut waar we lunchten lag aan een meer. Het zonnetje scheen heerlijk en warmde ons weer op terwijl we gezellig kletsten met andere wandelaars. Daar bleek dat we met de moeder van een tourguide zaten te praten die in de bus dacht dat wij het nooit gingen redden, omdat we spijkerbroekjes aanhadden. En je moet natuurlijk sneldrogende super broekjes aanhebben! Gelukkig hebben we het toch overleefd ;) Ook het volgende stuk van de track was weer bergopwaarts, maar het laaste stuk was alleen maar omlaag! Jorien deed nog een sidetrack vanaf het hoogste punt van de route van die dag, waar ze nog uitzicht had op een andere vallei en een meer. Bij het laatste stuk van de route was het een beetje jammer dat we de weg konden zien en horen en dat we allemaal mensen tegenkwamen die dit stuk als dagtochtje deden. Ook de parkeerplaats waar we op de bus moesten wachten was daar niet echt op ingericht. Daar vonden wat sandflies het ook een goed idee om ondanks de gebruikte insectenspray toch lekker aan ons te knabbelen, dus de dagen daarna hebben we enorme jeuk gehad! Terug in het hostel stond Jorien de enige taak te wachten om haar backpack weer in te pakken, precies waar je op zit te wachten na 3 dagen wandelen! We hebben wel heerlijk geslapen die nacht, waren allebei doodmoe!

Christchurch was de volgende stop. We waren er echter pas laat, dus hebben eigenlijk weinig gezien van Christchurch zelf. Wel hebben we gezellig bij kunnen kletsen met een kennis van Jorien (Nathan). Dit was eigenlijk het begin van onze reis terug naar het noorden. De laatse nieuwe plaats die we nog bezocht hebben wat Kaikoura, een klein plaatsje aan de kust. Jorien heeft hier met wilde dolfijnen gezwommen, erg leuk! Sommige waren erg speels en vonden het leuk als je rondjes ging zwemmen (wat zij veel sneller konden) of naar beneden dook. Ze kwamen heel dicht bij!
Op de terugweg naar Auckland kwamen we nog door Wellington en Taupo. Hier hebben we lekker rustig aan gedaan en nog even op het strand gelegen. Nu zijn we weer in Auckland. Morgen nog even last minute souvenier shoppen en dan is het al weer tijd om terug te gaan naar het koude Nederland!

We hebben echt een topreis achter de rug en vonden het leuk om al onze ervaringen met jullie te kunnen delen via deze blog. Kijk ook nog even bij onze vorige blogs want we hebben eindelijk de bijbehorende foto’s kunnen uploaden. En de foto's van deze blog zijn het beste te bekijken via het linkermenu (foto's), want hieronder wordt maar de helft weergegeven.

Tot in Nederland!
Liefs
Barbara & Jorien